Bastion Żubr i św. Gertrudy

Bastion Żubr – jeden z czternastu podobnych bastionów, którymi obwarowano Gdańsk w latach 1622-1636, położony w okolicach Dolnego Miasta. Lity nasyp tego bastionu utworzony został m.in. z odpadów miejskich. Jest elementem fortyfikacji stałej wznoszonej na załamaniach obwarowania twierdzy na planie pięciokątnego masywu ziemnego wzmocnionego murem.

Bastion św. Gertrudy - to bastion typy nowowłoskiego wybudowany w latach 1607-1638. Służył do obrony wraz z bastionem Żubr przedpola Bramy Nizinnej. Przylega do niego Brama Nizinna, która łącząc go z Bastionem Żubr, broniła dostępu do miasta od strony Żuław i Traktu Tczewskiego. Powstał według projektu miejskiego fortyfikatora Antoniego van Obberghena.

Bastion św. Gertrudy jest elementem fortyfikacji stałej, wznoszonej na załamaniach obwarowania twierdzy. Jego wnętrze kryje rozległe kazamaty o ceglanych murach i sklepieniach, w których znajdowały się magazyny prochu i amunicji oraz wozownie artyleryjskie. Bastion wyposażony był w stanowiska obserwacyjne i artyleryjskie.