Konkatedra Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żywcu

Konkatedra Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żywcu jest jednym z najstarszych – obok Starego Zamku – zabytków tego miasta. Powstała w wieku XV (wspomina o niej już Jan Długosz w swojej kronice Liber beneficiorum – księga ta okazuje się po dziś dzień skarbnicą wiedzy na temat dawnych obyczajów, a przede wszystkim miejsc, które istniały na mapie obecnej Polski przynajmniej od XV wieku) w stylu gotyckim. Późniejsze rozbudowy oraz renowacje (m.in. po pożarze spowodowanym uderzeniem pioruna w XVIII wieku) sprawiły, że styl nieco się zawahał i w związku z tym na przykład wnętrze jest już przede wszystkim barokowe. Niemniej jednak podwaliny pozostały niezmienne.

Konkatedra znajduje się w samym centrum miasta – aby do niej dotrzeć, trzeba kierować się od strony dworca (położonego poza Starym Miastem, w dzielnicy Zabłocie) na północ, w stronę Jeziora Żywieckiego. Najpierw naszym oczom ukaże się park zamkowy, potem zaś samo serce miasta i na nim właśnie budynek katedralny.

Wystrój kościoła, podobnie jak jego architektura, nie jest jednorodny stylistycznie. Wprawdzie dominują cechy barokowe, jednak fakt, że świątynia była wielokrotnie przebudowywana, modernizowana i przekształcana sprawia, że odnajdziemy w niej wiele różnorodnych elementów, oddalających w ten sposób całokształt od pierwotnego wyglądu. Najstarszym zabytkiem jest ołtarz główny zafundowany przez właścicieli żywiecczyzny, Komorowskich, w 1542. Cenna była też figura Matki Boskiej Tronującej z XV wieku, znajdująca się w ołtarzu bocznym, ta jednak przeniesiona została do Muzeum Miejskiego.